Aleksander II Nikołajewicz, ros. Александр II Николаевич (ur. 17 kwietnia?/29 kwietnia 1818 w Moskwie, zm. 1 marca?/13 marca 1881 w Petersburgu) – cesarz Wszechrusi, król Polski i wielki książę Finlandii w latach 1855–1881. Twórca wielu liberalnych reform, m.in. uwłaszczenia chłopów w Rosji i Królestwie Polskim. W 1867 sprzedał Alaskę Stanom Zjednoczonym za 7,2 mln dolarów. Aleksander Mikołajewicz Romanow urodził się 17 kwietnia?/29 kwietnia 1818 roku w Moskwie. Był synem Mikołaja I (1796–1855) z dynastii Romanowów i Charlotty Hohenzollern (1798–1860), księżniczki pruskiej, która po przejściu na prawosławie przyjęła imię Aleksandra Fiodorowna. W wieku sześciu lat został powierzony opiece wychowawców. Jego opiekunami i nauczycielami byli niemiecki oficer Merder odpowiedzialny za ćwiczenia wojskowe oraz rosyjski poeta i tłumacz Wasyl Żukowski (1783–1852). Żukowski wychowywał następcę tronu na dobrego chrześcijanina. Za aprobatą cara Mikołaja narzucił Aleksandrowi surowy plan obowiązków. Pobudka o szóstej rano. Do południa pięć godzin lekcji w klasie. Potem spacer. Podczas spaceru także rozmowy i zajęcia. Po spacerze obiad, a po obiedzie znów nauka do siódmej wieczorem. Po zajęciach gimnastyka lub gry, kolacja, modlitwa i sen.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org