Ragnarök – w mitologii skandynawskiej zmierzch bogów (Götterdämmerung) i koniec świata. W wyobrażeniach mitologicznych ma on być wielką walką pomiędzy bogami a demonami pod wodzą Lokiego, w wyniku której świat i Asgard, siedzibę bogów, strawi ogień, wszystkie gwiazdy zgasną, a Ziemię zaleje wielkie morze. Ostatecznie z tej toni wyłoni się nowy świat i nastąpi era szczęśliwości bez przemocy i wojen. Mit o ragnaröku powstał zapewne pod wpływem chrześcijańskiej wizji apokaliptycznej. Po raz pierwszy pojawił się w poemacie Völuspá (Przepowiednia wieszczki), zredagowanym pod koniec X wieku.

Ragnarök znaczy przeznaczenie bogów (ragna – panujący, bogowie oraz rök – los, przeznaczenie); często tłumaczone jest jako zmierzch bogów, Götterdammerung, wskutek błędnego przekładu drugiego członu tej nazwy (rokkr to skandynawskie zmierzch).

Dzień ostatecznej bitwy poprzedzą

1. Śmierć Baldura

2. Narodziny trójki dzieci Lokiego i Angrbody

3. Niezwykle surowa zima (Fimbulvintr, trzy zimy bez lata), podczas której zamarznie cały Midgard. Ludzie pogrążą się w wojnach, grabieży i przemocy. Zniknie wszelka moralność. Przeżyje tylko jeden mężczyzna i jedna kobieta, którzy skryją się w gałęziach drzewa Yggdrasil.

Więcej informacji: mitologia-nordycka.wikidot.com