Archipelag Nowej Zelandii jest najdalej na południe wysuniętą częścią Oceanii. Jest to państwo wyspiarskie, położone w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, na południowy wschód od Australii. Nowa Zelandia, w języku maoryskim Aotearoa (kraj długiej białej chmury), obejmuje swym obszarem dwie wyspy: Południową (150,5 tys. km2) oraz Północną (114,7 tys. km2), które rozdzielone są Cieśniną Cooka, oraz szereg małych wysp, m.in. Stewart, Kermadec, Chatham, Campbell.

Populacja Nową Zelandię zamieszkuje 4 907 200 mieszkańców (stan na koniec września 2018 r.). 74% ludności jest pochodzenia europejskiego. Rdzenni mieszkańcy, Maorysi, stanowią 15,2% ogółu, Azjaci 12%, Polinezyjczycy z innych wysp (m.in. Tokelau, Niue, Samoa, Tonga) 7%.

Stolicą Nowej Zelandii od 1865r. jest Wellington. Jest to drugie pod względem liczby ludności miasto (393,5 tys. mieszkańców), po Auckland (1,413,500 mieszkańców), a przed Christchurch (375,2 tys. mieszkańców).

Językami urzędowymi Nowe Zelandii są język angielski i maoryski, jak również nowozelandzki język migowy. 96% ludności mówi w języku angielskim, a maoryski jest używany przez 4% mieszkańców. Najpopularniejszymi językami, poza urzędowymi są: samoański, hindi, mandaryński, francuski oraz kantoński.

Więcej informacji: www.msz.gov.pl