Co miał na głowie Jezus, gdy został ukrzyżowany?

Korona cierniowa – jeden z chrześcijańskich atrybutów-symboli męczeństwa Jezusa Chrystusa; w języku potocznym symbol cierpienia. Relikwie korony cierniowej, przechowywane w katedrze Notre-Dame w Paryżu, są obręczą o średnicy około 21 cm i mają formę splecionych uschniętych gałązek.

W ikonografii utarł się zwyczaj przedstawiania korony cierniowej jako wąskiego pasa splecionych gałęzi cierniowych na samym czole Jezusa. W rzeczywistości jednak korona miała formę mitry przykrywającej całą głowę, dodatkowo przewiązanej sznurem.

Według Biblii korona cierniowa upleciona została przez żołnierzy Poncjusza Piłata prawdopodobnie z rośliny Ziziphus spina-christi zaraz po wyroku, którym Jezus został skazany na chłostę. Korzystając z okazji, żołnierze założyli Jezusowi na głowę koronę cierniową, włożyli na niego szkarłatny płaszcz, do ręki dali mu trzcinę i podchodząc, naśmiewali się z niego, pluli nań i bili trzciną po głowie. Korona cierniowa towarzyszyła Jezusowi w drodze krzyżowej i w czasie śmierci. Według tradycji po zdjęciu z krzyża korona została zabrana przez jednego ze świadków jego śmierci.