Fronda – francuski ruch polityczny w latach 1648–1653. Nazwa fronda pochodzi od procy – broni nierozważnych dzieci, do których porównywano buntowników. Rozróżnia się dwie frondy – parlamentarną i książęcą.

Początkowo przeciwko kardynałowi Mazariniemu wystąpiła ludność Paryża. Następstwem tego było wystąpienie parlamentu paryskiego pod przewodnictwem Pierre’a Broussela przeciwko podatkom oraz ograniczaniu prawa do rejestracji ustaw. Największe wzburzenie wywołało podniesienie podatków pośrednich od wina i soli.

W sierpniu 1648 po zwycięstwie nad Hiszpanami, kardynał poczuł się dużo pewniej, aresztując przy tym dwóch bardzo popularnych sędziów parlamentu. Lud Paryża zareagował na to żywiołowo, budując 1200 barykad, a straż miejska złożona z burżuazji wystąpiła przeciwko dworowi. Mimo bojowego nastawienia do buntu Anny Austriaczki, Mazarini wypuścił aresztowanych i uznał żądania parlamentu.

Fronda zmusiła kardynała Mazarina do czasowego opuszczenia Francji, a w 1652 roku jej wojska zajęły Paryż. Sukces Mazariniego, przywołanego z powrotem przez Annę Austriaczkę, ułatwili sami frondyści, skłóceni i nieudolni. Upadek frondy w 1653 roku umocnił władzę absolutną we Francji. Ruchy ludowe zostały stłumione, a arystokracja pogodziła się z rządem.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org