Podczas wielkiego głodu, który dotknął Bengal w 1770 roku zmarło około 1,2 miliona ludzi. Stanowiło to 1/5 mieszkańców prowincji, nad którą kontrolę od kilku lat sprawowała Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska. Gdy ludzie masowo umierali z głodu i od chorób władze korporacji zamiast udzielić im pomocy… podniosły podatki.

Monsun w 1768 roku przyniósł w północno-wschodnich Indiach tylko niewielkie opady. A latem 1769 roku nie spadła ani kropla deszczu. Intensywne upały trwały nieprzerwanie, rzeki kurczyły się, zbiorniki wodne wysychały, a pukhury — stawy rybne pośrodku każdej bengalskiej wioski — zmieniały się najpierw w lepkie błoto, potem w wyschniętą ziemię, a następnie w pył.

Więcej informacji: wielkahistoria.pl