Beduini (arab. بدو badū) – koczownicze lub półkoczownicze plemiona krajów arabskich, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Nazwa wywodzi się od arabskiego określenia pustyni i zamieszkujących ją koczowników.

Do XX wieku głównym zajęciem Beduinów była hodowla (wielbłądów, owiec i kóz). Niektóre klany Beduinów mieszkają w namiotach i odbywają dalekie wędrówki ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. Chów zwierząt jednak nie zapewnia im wystarczających środków do życia. Beduini byli odrębnym społeczeństwem podległym własnym przywódcom. Często rabowali karawany w tym również te, które podróżowały do Mekki. Każdy władca danego państwa musiał liczyć się z siłą Beduinów. Służyli również do tłumienia buntów chłopów. W Egipcie sprawowali kontrolę nad żeglugą w delcie Nilu.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org