Co stało się bezpośrednią przyczyną rozpoczęcia I wojny w Zatoce Perskiej?

I wojna w Zatoce Perskiej – konflikt zbrojny zapoczątkowany 2 sierpnia 1990 roku zbrojnym najazdem Iraku na Kuwejt, zakończony wyzwoleniem Kuwejtu przez międzynarodową koalicję wiosną 1991 roku, w ramach wojskowej operacji Desert Storm („Pustynna burza”).

Jednym z głównych powodów agresji Iraku na Kuwejt była kwestia dostępu do kuwejckich złóż ropy naftowej, które są po Arabii Saudyjskiej największymi złożami tego surowca na świecie. Irak zarzucał Kuwejtowi naruszanie limitu określonego przez OPEC w wydobywaniu ropy naftowej. Husajn wykorzystał fakt, że na arenie międzynarodowej nastąpiły znaczące zmiany.

W samym Iraku atak spotkał się z powszechną aprobatą narodu. Także większość Arabów spoza Iraku z satysfakcją przyjęła i popierała inwazję na Kuwejt. W przeciwieństwie do obywateli, rządy wielu państw arabskich potępiły Irak za ten atak, co wiązało się z uzyskaniem różnych przywilejów – Egiptowi umorzono długi, a bojkotowanej Syrii zezwolono na udział w rozmowach dyplomatycznych. Dzięki agresji na Kuwejt Saddam uzyskał szacunek pośród Arabów, jakiego od czasów Gamala Nasera nie zebrał żaden z liderów Bliskiego Wschodu.