Co to jest „bukietnica”?

Bukietnica Arnolda – gatunek wieloletniej rośliny pasożytniczej z rodziny bukietnicowatych. Roślina ta występuje w stanie dzikim w wilgotnych lasach tropikalnych Sumatry i Borneo. Odkryta została na Sumatrze w 1818 r. przez dr. Josepha Arnolda i gubernatora Thomasa Stamforda Rafflesa, na których cześć została nazwana. Po raz pierwszy opisana w 1821 r. przez Roberta Browna.

Roślina ta pasożytuje na krzewach z rodzaju Cissus spokrewnionych z winoroślą, sama nie wytwarza korzeni, łodyg ani liści. Charakteryzuje się tym, że posiada największy kwiat w świecie roślin. Składa się on z pięciu czerwonych i mięsistych płatków. Jego rozmiary wynoszą 80–100 cm średnicy i ok. 10 kg wagi. Wydziela cuchnący zapach gnijącej padliny, który wabi zapylające go muchówki. Kwitnie przez 5-7 dni raz na kilka lat. Z powodu odoru nazywany jest przez mieszkańców Sumatry „trupim kwiatem”.