Co to jest mumio?

Mumio – gęsta, kleista substancja podobna smole, o barwie wahającej się między białą, a ciemnobrązową (ta druga jest pospolitsza), wydobywana głównie w Himalajach, Karakorum, na Wyżynie Tybetańskiej, na Kaukazie, w Ałtaju oraz górach regionu Gilgit-Baltistan. Używana jest w ajurwedzie, tradycyjnej medycynie indyjskiej.

Mumio ma zawierać przynajmniej 85 minerałów, triterpeny i kwasy humusowe. 80–85% mumio stanowi paleohumus, szczątki organiczne roślin powstałe ze skamielin po wielu procesach związanych z ciśnieniem i temperaturą, jakiej doświadczały. Wczesne prace dotyczące mumio donosiły, jakoby ze związków organicznych ten miał zawierać głównie kwas benzoesowy, kwas hipurowy, kwasy tłuszczowe, materiały o konsystencji żywicy i wosku, a także białka fibrylarne. Późniejsze intensywne badania z lat 80. XX wieku wykazały, że mumio zawiera głównie próchnicę (60–80%) oraz inne składniki – wspomniane już triterpeny, oraz kwasy: benzoesowy, hipurowy oraz kwasy tłuszczowe, do tego ichtiol, kwas elagowy, żywicę, sterole, aromatyczne kwasy karboksylowe, 3,4-benzokumarynę, aminokwasy oraz tłuszcze z pierścieniem fenolowym. Skład mumio jest zmienny w zależności od roślin, które brały udział w jego tworzeniu (i tym samym od regionu). Jedno ze źródeł mówi o ponad 84 minerałach zawartych w mumio.