Sekularyzacja, zeświecczenie – zespół działań zmierzający do znacznego ograniczenia lub wręcz całkowitego wyeliminowania roli religii w społeczeństwie. Termin powstał w 1646 r. w trakcie rokowań kończących wojnę trzydziestoletnią i pochodzi od łacińskiego saecularis (świecki); do języka polskiego przeszedł z francuskiego sécularisation. W przeszłości sekularyzacją nazywano także przejęcie majątku, urzędów lub innych sfer życia publicznego od władzy lub kontroli kościelnej na rzecz władz świeckich. Używa się także terminu kasata, np. klasztorów.

Przyczyny procesów sekularyzacyjnych można pogrupować w kilka kategorii:

- kulturowe: odczarowywanie świata (termin wprowadzony przez Maxa Webera), racjonalizacja, konflikt pomiędzy teoriami naukowymi a wiarą,

- gospodarcze: kapitalizm, industrializacja, urbanizacja – pociągają za sobą zmiany w stylu życia: wzrost mobilności, anonimowość mieszkańców aglomeracji

- polityczne: oddzielenie państwa od Kościoła (od czasu Rewolucji Francuskiej), przejście od monarchii (król „namaszczony” przez Boga) do demokracji,

- psychologiczne: człowiek w centrum świata, skoncentrowanie na „ja”, indywidualizm, zmiana stosunku do cielesności (wyzwolenie seksualne związane z ruchami hippisowskimi; w tym czasie powstaje wiele nowych ruchów religijnych), potrzeba indywidualnego kontaktu z Sacrum, opartego na emocjach, doświadczeniu (nowe ruchy religijne, odchodzenie od tradycyjnych praktyk, gdzie kapłan pośredniczy w kontakcie z Bogiem)

Więcej informacji: pl.wikipedia.org