Pankration (gr. παγκράτιον od πᾶς − całkowita, wszech oraz κρατός − siła, moc, władza) − dyscyplina sportowa w starożytnej Grecji, będąca połączeniem boksu i zapasów, wprowadzona do programu starożytnych igrzysk olimpijskich w 648 roku p.n.e. Pokonany zawodnik sygnalizował poddanie podniesieniem ręki. Według przekazów historycznych większość walk w pankrationie kończyła się poddaniem, a wypadki śmiertelne były niezwykłą rzadkością. W walce istniały tylko trzy reguły − nie wolno było atakować oczu przeciwnika, gryźć oraz atakować genitaliów rywala. Złagodzona forma olimpijskiego pankrationu była przewidziana dla młodych chłopców.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org