Co to za ptak?

Sójka, kojarzona głównie z wierszem Jana Brzechwy, to pospolity ptak z rodziny krukowatych, którego często możemy obserwować jesienią, gdy uwija się nosząc żołędzie do swoich zimowych spiżarni. Co oznacza łacińska nazwa sójki? Pierwszy człon z gatunkowej nazwy sójki Garrulus glandarius oznacza po łacinie gadatliwy, a drugi oznacza rodzący żołędzie. W dosłownym jest to więc gadatliwy ptak rodzący żołędzie.

Sójkę nietrudno rozpoznać też po charakterystycznym, skrzeczącym głosie. To właśnie z powodu tego donośnego „krzaach!” sójka nazywana jest „strażniczką lasu”. Gdy w zasięgu wzroku sójki pojawia się drapieżnik, natychmiast krzyczy, alarmując wszystkich wokoło. Ptaki te – jak wiele krukowatych − są również doskonałymi naśladowcami głosów innych ptaków – szpaka, jastrzębia, myszołowa. Cecha ta sprawiła, że w starożytnej Grecji trzymano młode sójki w domu, tak jak wielu z nas dziś trzyma papugę lub kanarka.

Tryb życia sójki zmienia się wraz z porami roku. W trakcie lęgów, które odbywają się wiosną i latem, życie sójek ogranicza się do gniazda i do opieki nad potomstwem. Natomiast na jesieni ptaki te zaczynają gromadzić zapasy na zimę.