Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) to obecnie nazwa oficjalna. Termin "nerwica natręctw" jest coraz rzadziej stosowany i występuje głównie w języku potocznym, gdyż w obecnie obowiązującej klasyfikacji ICD-10 pojęcie zaburzeń nerwicowych zostało zastąpione pojęciem zaburzenia lękowe.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne może przebiegać z przewagą myśli obsesyjnych lub czynności natrętnych (rytuałów/kompulsji). Cechą charakterystyczną nerwicy natręctw jest to, że obsesje i/lub kompulsje są odczuwane przez chorego jako niechciane i często postrzegane jako nielogiczne. W związku z tym osoba doświadczająca zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych się ich wstydzi.

Myśli natrętne (inaczej zwane obsesjami) mają charakter nasilony, intensywny i praktycznie zawsze są przeżywane przez daną osobę jako przykre, wstydliwe, absurdalne i niechciane. Uznawane są jako własne myśli.

Osoby cierpiące na zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) doświadczają głębokiego dyskomfortu spowodowanego przebiegiem objawów i nierzadko dodatkowo odczuwają spore zawstydzenie z powodu swojej nerwicy.

Przez lata znoszone w samotności objawy stają się coraz bardziej nasilone i oporne na zmianę, dlatego tak ważne jest podjęcie odpowiedniej psychoterapii.

Więcej informacji: www.poradnikzdrowie.pl