Akrobacja lotnicza – pilotowanie statków powietrznych (samolotów, szybowców, śmigłowców) lub ich grup (akrobacja zespołowa), polegające na wykonywaniu figur. Akrobację lotniczą zalicza się do sportów lotniczych. Figury te, to manewry statku powietrznego dokonywane przy użyciu sterów i ciągu zespołu napędowego zazwyczaj nie stosowane w zwykłych lotach. Następujące po sobie figury akrobacji lotniczej nazywamy wiązanką. Samoloty wyposażane są w wytwornice dymu, dzięki którym pozostawiają w powietrzu ślad dymny utrzymujący się około kilkunastu sekund.

Akrobacja normalna (nazywana również podstawową) to nauka figur takich jak pętla, ranwers, zwrot bojowy, korkociąg, zakręty na wznoszeniu i przeciągnięcia dynamiczne. Program akrobacji średniej szlifuje podstawowe figury, a dochodzą do nich także beczki i pierwsze loty plecowe. Największy nacisk kładzie się na obroty wokół osi podłużnej oraz wszystkie rodzaje beczek (sterowane, szybkie, wolne). Akrobacja wyższa to wszystkie figury wykonywane dotychczas, ale w locie odwróconym (plecowym). Występują tam głównie przeciążenia ujemne, zaczyna się od nauki zakrętów, następnie dochodzi się do trudniejszych figur łączonych. Najwyższy poziom akrobacji to już latanie wyczynowe. Kładzie się tutaj nacisk na kąty, piony, a wykonywane figury są ściśle ograniczone czasowo. Kolejne stopnie kwalifikacji pilotów to obniżanie wysokości minimalnej podczas wykonywania akrobacji.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org