Obrzęk polega na nagromadzeniu płynu w tkance, zawsze na zewnątrz komórek i poza naczyniami krwionośnymi. Może on być miejscowy lub uogólniony. Charakterystyczną cechą, po której można rozpoznać obrzęk jest „spuchnięcie” obrzękowo objętej nim części ciała, narządu lub tkanki. Mechanizm powstania obrzęku polega na tym, że więcej płynu napływa do danego obszaru z krwią tętnicami, niż odbierają żyły i naczynia chłonne. Obrzęk tkanek miękkich najczęściej dotyczy kończyn, zwłaszcza dolnych, okolicy krzyżowej oraz różnych obszarów twarzy. Typowe obrzęki mogą stanowić objaw lekkiej lub ciężkiej choroby, ale przeważnie nie stwarzają bezpośredniego zagrożenia życia. Terminem „obrzęk” określa się także specyficzne, poważne stany kliniczne – obrzęk płuc i obrzęk mózgu.

Więcej informacji: www.mp.pl