Co znajduje się na zdjęciu?

Taboret (z fr. – tabouret od st. fr. – tabur (bęben)) – rodzaj mebla, siedzisko z jedną lub kilkoma nogami, zwykle bez oparcia i podłokietników. Bywa także nazywany stołkiem. Pochodzenie stołków pozostaje niejasne, lecz pewne jest, że stanowią one jedne z najwcześniejszych form mebli drewnianych. Pierwsze wzmianki o taboretach pochodzą ze starożytnego Egiptu i Mezopotamii, gdzie funkcjonowały jako siedziska dla wyższych klas społecznych. Charakteryzowały się one niskim profilem, trzema nogami oraz często ozdobnymi detalami. W starożytnej Grecji popularnym rodzajem stołka był difros (gr. Δίφρος), charakteryzujący się czterema nogami oraz dostępny w dwóch wariantach – stałej i składanej (difros okladias). W starożytnym Rzymie podobne do taboretu było krzesło kurulne (łac. sellă cŭrūlĭs) przejęte od Etrusków i dla wygody uzupełniając proste siedzisko nakładaną poduszką. W Rzymie początkowo przysługiwało ono królom, a w okresie republiki także wyższym urzędnikom (magistratus curules).