Czajka miedziana opisana została w 1782 roku przez chilijskiego naturalistę Juana Ignaciego Molinę. Nazwa rodzajowa, vanellus, w łacinie oznacza po prostu czajkę. Nazwa gatunkowa chilensis odnosi się do jednego z krajów występowania, Chile.

Jest ptakiem osiadłym. Zasiedla południową, północna i wschodnią Amerykę Południową, nie jest spotykana w Kolumbii, Ekwadorze, Peru oraz zachodniej Boliwii i Brazylii. Jej środowiskiem są, zarówno tropikalne jak i umiarkowane, podmokłe obszary, jak wilgotne łąki i pola uprawne. Wylesienie sprzyja jej trybu życia.

W postawie grożącej demonstruje szpony na zgięciu skrzydeł. Ogólnie jest agresywna, zwłaszcza w okresie lęgowym. Może także symulować ataki lub udawać zranioną. Lot jest powolny, ale często nie na długie dystanse. Widząc przy gnieździe potencjalnego drapieżnika zaczyna ostro krzyczeć.

Gniazdo to płytki, wygrzebany w ziemi dołek, wyścielone jest cienką warstwą trawy. Składa 2, 3 lub 4 jaja, może się zdarzyć, że do jednego gniazda złożą jaja dwie samice. Mają one maskujące barwy, inkubowane są tylko przez samicę.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org