Berżera (od fr. bergère – pasterka) – rodzaj głębokiego fotela rokokowego, typowego dla meblarstwa w stylu Ludwika XV i Ludwika XVI.

Jego cechami charakterystycznymi było pełne, zaokrąglone, nieco cofnięte oparcie (zaplecek), również nieco cofnięte i lekko rozchylone ramiona oraz niskie siedzisko z narzuconą luźno poduszką.

Mebel był miękko tapicerowany włącznie z ramionami. Pierwotnie obijano go tkaninami ze scenami pasterskimi (skąd nazwa). Stosunkowo szerokie i głębokie siedzenie oraz odpowiednio ukształtowane ramiona dostosowane były do ówcześnie panującej mody na krynoliny. Krzywiznę nóg typową dla wcześniejszego stylu zastąpiono później żłobkowanymi pionowo nogami prostymi.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org