Chromofobia to termin oznaczający niechęć lub odrzucenie kolorów. Choć używany w biologii od końca XIX wieku, nie jest powszechnie uznawany za stan psychologiczny. Zamiast tego, dokumentowane są specyficzne fobie kolorów, takie jak porfirofobia, czyli lęk przed czerwonym. Te specyficzne lęki mogą być czasem powiązane z innymi fobiami, jak erytrofobia, czyli lęk przed rumieńcem, czy hematofobia, lęk przed krwią.

W kontekście historycznym chromofobia była używana do opisania preferencji prostoty i umiaru w użyciu kolorów, szczególnie w historii sztuki chrześcijańskiej. Było to w kontraście do chromofili, którzy preferowali bardziej żywe i kolorowe wyrażenia. Historycy tacy jak Michel Pastoureau i Jacques Le Goff badali te debaty w swoich pracach.

W biologii komórkowej komórki chromofobowe to te, które nie przyciągają pewnych barwników, takich jak hematoksylina, i są związane z procesami jak chromatoliza. Choć chromofobia jako stan psychologiczny jest rzadka, badania wskazują, że normalne reakcje psychologiczne, a nawet hormonalne na kolory mogą być warunkowane, co sugeruje, że niechęć do kolorów może być odpowiedzią wyuczoną.

Więcej informacji: fr.wikipedia.org