Czym jest Lambert, który znajduje się na Antarktydzie?

Lodowiec Lamberta – rozległy lodowiec na Antarktydzie Wschodniej, jeden z największych lodowców na Ziemi. W miejscu styku z oceanem przechodzi w Lodowiec Szelfowy Amery’ego. Lodowiec ten został odkryty w 1952 roku przez amerykańskiego geografa Johna Roscoe, na zdjęciach wykonanych podczas Operacji Highjump. Został przez niego nazwany Baker Three Glacier, od oznaczenia samolotu zwiadowczego. Używaną dziś powszechnie nazwę Lodowiec Lamberta nadali mu w 1957 Australijczycy, którzy przygotowali w tym czasie mapy regionu. Patronem lodowca jest Bruce P. Lambert, dyrektor oddziału kartograficznego Departamentu Rozwoju Australii.

Lodowiec Lamberta ma długość ponad 400 km, odprowadza w kierunku Oceanu Południowego znaczne ilości lodu z lądolodu wschodnioantarktycznego. Wpada do niego wiele mniejszych lodowców, tworząc potężną „rzekę lodu” spływającą do oceanu w szybkim tempie od 400 do 800 m na rok. W miejscu, gdzie lodowiec wkracza na głęboko wciętą w kontynent część Zatoki Prydza, rozszerza się i cienieje przechodząc w Lodowiec Szelfowy Amery’ego; tempo jego ruchu wzrasta tam do 1000–1200 m na rok.