Obi (jap. 帯) – wspólna nazwa pasów i szarf służących do przepasywania tradycyjnych japońskich kimon, yukat i keikogi zarówno męskich (wąskich, ok. 10 cm), jak i damskich (znacznie szerszych, ok. 30 cm). Obi może przyjmować formę prostego pasa wykonanego z tkaniny, wiązanego od przodu, jak i skomplikowanych ozdób wiązanych z tyłu w złożone kokardy.

Pas obi noszono w Japonii już w końcu XV wieku wraz z upowszechnieniem się kosode, wczesnej formy kimona, a w okresie Edo (1600-1868 roku) stał się częścią tradycyjnego stroju japońskiego.

Męski pas obi występuje w dwóch rodzajach:

kaku obi - sztywny, wąski, szer. około 10 cm;

szeroki na około 50 cm, wykonany z popielatego lub czarnego jedwabiu, wiązany w węzeł i przeznaczony do wizytowego kimona.

Damski pas szerokości około 30 cm początkowo miał długość około 2 m, później nawet 3-4 m.

Pasy były szyte z jedwabiu, satyny, brokatu (złotego lub srebrnego). Do ozdabiania obi stosowano także haft. Desenie i kolory dostosowywane były do kimona, do okazji a także pór roku. Rodzaj węzła, w jaki zawiązywano z tyłu damskie obi zależy od rodzaju kimona, wieku, stanu cywilnego kobiety. W okresie Edo dziewczęta i kobiety zamężne wiązały obi z tyłu, kurtyzany z przodu. Niektóre węzły sugerowały wiek kobiety, inne jej pozycję. Na przełomie XVII i XVIII wieku wymienia się ponad 20 sposobów wiązania pasa.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org