Obsydian to szklisty wulkaniczny kamień, bogaty w krzemionkę. Zazwyczaj występuje w odcieniach szarości, ciemnej zieleni, czerwieni lub czerni i pochodzi z kwaśnej lawy, takiej jak ryolit. Jego szklista tekstura wynika z wysokiego stopnia polimeryzacji lawy, co odróżnia go od szybkiego chłodzenia, które powoduje szklenie w lawach bazaltowych.

Nazwa 'obsydian' prawdopodobnie pochodzi od Obsiusa, starożytnego Rzymianina, który rzekomo odkrył ten kamień w Etiopii. Inni językoznawcy sugerują, że może pochodzić od łacińskiego słowa 'obsidio', oznaczającego 'oblężenie', co odnosi się do koncentrycznych pierścieni widocznych w złamaniach obsydianu.

Obsydian jest nieprzezroczysty do półprzezroczystego, o szklistej teksturze i połysku. Choć często jest szary lub czarny, może odbijać światło w taki sposób, że pojawiają się zielone, fioletowe i srebrne odcienie, zjawisko znane jako 'tęcza obsydianów'.

Jego złamanie jest wyraźnie muszlowe, z twardością 5 do 5,5 w skali Mohsa, podobnie jak szkło. Z czasem szkło w obsydianie może się rekystalizować, tworząc sferulity krystobalitu lub czasami 'obsydian śnieżny' z wzorami rekystalizacji.

Obsydian powstaje z gęstych, bogatych w krzemionkę przepływów lawy.

Więcej informacji: fr.wikipedia.org