Pigmejka zamieszkuje wilgotne lasy równikowe dorzecza Amazonki na terenie Ekwadoru, Peru i zachodniej Brazylii. Jest gatunkiem o niskim stopniu zagrożenia, lokalnie pospolitym.

Główny pokarm pigmejki stanowią owady. Zjada także inne, drobne kręgowce (ptaki i ich jaja) oraz owoce. Ulubionymi jej przysmakami są sok i żywica drzew, do których się dostaje wygryzając w korze dziury.

Pigmejka jest najmniejszą z małp szerokonosych. Długość jej ciała to ok. 15 cm, długość ogona sięga 22 cm, a waga waha się w granicach 85 -140 g. Pigmejka ma wysmukłe ciało i długi, niechwytny ogon. Oczy są duże, twarz i uszy nagie, ale ukryte wśród długich włosów. Wszystkie palce są zakończone pazurami, jedynie paluch ma płaski paznokieć. Sierść jest delikatna i jedwabista, szarobrunatna z domieszką barwy niebieskawozielonej. Spód ciała ma kolor żółtopomarańczowy. Na ogonie widać brunatne pierścienie.

Więcej informacji: www.ekologia.pl