Skiagrafia

1) światłocień wprowadzony po raz pierwszy do malarstwa greckiego w drugiej połowie V wieku p.n.e. przez Apollodorosa z Aten. Technika ta polega na takim zestawieniu barw obok siebie, że z daleka dawały wyobrażenie trójwymiarowości.

2) kierunek w malarstwie greckim (malarstwo światłocieniowe, iluzjonistyczne) rozwijający się od końca V wieku p.n.e.

Światłocień (czasami nazywany także chiaroscuro) – technika malarstwa polegająca na różnicowaniu natężenia światła i eksponowaniu jego kontrastów. Artysta operujący tą techniką zwraca uwagę na wartości malarskie oświetlenia poszczególnych elementów swojej kompozycji. W zależności od miejsca, skąd pada światło, część z nich jest oświetlona, bardzo wyraźna, część natomiast – zacieniona. Zastosowanie światłocienia daje wrażenie trójwymiarowości ukazywanych przedmiotów. Światłocień pozwala realistycznie ukazać wnętrza i tak komponować przestrzeń obrazu, by światłem podkreślić główne elementy kompozycji. Technika ta wzmaga dramatyzm przedstawionych scen.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org