Kamień kotłowy – warstwa osadu węglanów wapnia (CaCO3) i magnezu (MgCO3), powstająca w wyniku termicznego rozkładu wodorowęglanów wapnia i magnezu, zawartych w wodzie, zwłaszcza twardej.

Kamień kotłowy pojawia się w urządzeniach, naczyniach i zbiornikach, w których gotowana jest nieuzdatniana woda, w tym w kotłach (stąd nazwa), ale także w czajnikach itp. Osadza się na wewnętrznych ściankach kotłów, czajników, garnków i bojlerów oraz na elementach podgrzewających wodę (np. na powierzchni grzałek elektrycznych) oraz w instalacjach, w których występuje gorąca para wodna.

Choć kamień kotłowy jest dość kruchy, to jego mechaniczne usuwanie może być uciążliwe. Występowanie kamienia kotłowego w naczyniach do gotowania wody dla celów spożywczych nie jest niebezpieczne dla zdrowia ani w zasadzie nie zmienia smaku potraw i napojów przyrządzanych z wody gotowanej w obecności kamienia, ale powodować może pojawienia się w tych potrawach lub napojach szarych cienkich okruchów węglanów.

Większe znaczenie gospodarcze ma fakt, że kamień kotłowy powoduje straty energii cieplnej, bowiem sprawność kotłów i wymienników ciepła jest mniejsza niż wtedy, gdy kamień kotłowy nie występuje. Może powodować lokalne niedogrzania (lub przegrzania) lub zmniejszenie przekroju rury, co może spowodować awarię instalacji, zmniejszenie przepływu, niestabilność przepływu, oscylację poziomu wody, korozję pod osadami, itd.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org