Do jakiego organu odnosi się prawo Franka-Starlinga?

Prawo Franka-Starlinga (znane również jako Prawo Starlinga lub mechanizm Franka-Starlinga) opisuje zależność pomiędzy objętością końcoworozkurczową i objętością wyrzutową serca: im większa ilość krwi wpływa do serca w fazie rozkurczu, tym większa ilość krwi wypływa z serca w fazie skurczu. Innymi słowy, siła skurczu mięśnia jest wprost proporcjonalna do długości początkowej jego włókien.

Długość włókien mięśniowych zależy od stopnia wypełnienia komór serca krwią, a ta z kolei od dopływu krwi do serca. W efekcie obserwuje się zwiększenie objętości wyrzutowej serca (SV). Dzięki temu możliwe jest zsynchronizowanie powrotu żylnego z objętością wyrzutową bez interwencji zewnętrznych czynników (układ nerwowy lub hormony).