Wyspa Niedźwiedzia – arktyczna wyspa należąca do Norwegii, stanowi najdalej na południe wysuniętą część Svalbardu. Jest położona w zachodniej części Morza Barentsa, mniej więcej w połowie drogi między Spitsbergenem a Przylądkiem Północnym. Wyspę odkryli i nazwali Willem Barents i Jacob van Heemskerk 10 czerwca 1596 r.

Wyspa liczy 178 km² powierzchni, ma wymiary około 20 na 15 km. Na wyspie znajduje się około 740 jezior; najgłębsze, Ellasjøen, liczy 43 m głębokości. Na wyspie znajdują się złoża węgla i ołowiu, znane od XVII wieku. Przez większą część roku Wyspa Niedźwiedzia leży na południe od granicy lodu pływającego; od lutego do kwietnia przeważnie ta osiąga wyspę. Średnia temperatura w marcu (najzimniejszy miesiąc) wynosi -7°C, zaś w sierpniu (najcieplejszy miesiąc) – 5,2°C. Przez 178 dni w roku wiatr wieje z siłą przynajmniej 6 w skali Beauforta.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org