Wyspa Kokosowa (hiszp. Isla del Coco) – wyspa na Oceanie Spokojnym, odkryta w 1526 roku przez Hiszpana Joana Cabezasa, około 500 km na południowy zachód od wybrzeża Kostaryki. Administracyjnie znajduje się w prowincji Puntarenas tegoż państwa.

Wyspa zajmuje powierzchnię 24 km² i w całości stanowi Park Narodowy Wyspy Kokosowej objęty ochroną. W 1997 roku park ten wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Najwyższy szczyt to Corro Yglesias (634 m n.p.m.). Wyspa jest najbardziej na południe wysuniętym punktem Ameryki Północnej.

W końcu XIX wieku na wyspie założyło osadę czternaście rodzin kolonistów niemieckich. Hodowali kawę i owoce chlebowca. Kolonia nie utrzymała się długo - osadnicy przegrali walkę z presją miejscowej, bujnej roślinności. W latach 70. XX wieku przybijali tu jeszcze kostarykańscy łowcy rekinów. Od 1978 wyspa objęta jest całkowitą ochroną.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org