Prawdopodobnie najbardziej znanymi ptakami wędrownymi są jaskółki. Są one ogólnie uznane za zwiastuny lata, kiedy wracają do Europy z południa Afryki. Do jesieni, gdy znów ruszają w drogę na południe, mają za sobą dwa lub trzy wylęgi.

Duże, ciężkie ptaki, takie jak bociany, muszą włożyć dużo wysiłku w lot stadny. Dlatego też próbują w czasie trwania wędrówki przebyć możliwie dużo drogi lotem ślizgowym. W czasie jesiennego lotu z Europy do Afryki wykorzystują ciepłe prądy atmosferyczne, z pomocą których, nie forsując sił, wzbijają się coraz wyżej. Dla niektórych ptaków środkowa Europa stanowi najbardziej wysunięty na południe punkt ich wędrówki. Zimowiska populacji europejskich bociana białego znajdują się w południowej Afryce. Trasa wędrówek jest bardzo stała. Bociany gniazdujące mniej więcej na wschód od Łaby wędrują przez Dardanele i Bosfor, Azję Mniejszą, Bliski Wschód i wzdłuż Nilu, natomiast gniazdujące na zachód od Łaby wędrują przez Gibraltar i zachodnią Afrykę.

Łabędzie karłowate przenoszą się ze swoich obszarów lęgowych na północnej Syberii na wybrzeża Morza Północnego.

Więcej informacji: ptaki.info