Flaga Włoch – prostokąt podzielony na trzy pionowe pasy: zielony, biały, czerwony. Trójkolorowe pasy nawiązują do rewolucji francuskiej, podkreślając znaczenie trzeciego stanu w rządzeniu państwem. Potocznie uważa się także, że kolory symbolizują: zielony – wolność, nadzieja i krajobraz śródziemnomorski, biały – wiara katolicka i ośnieżone szczyty Alp, czerwony – męstwo i krew tych, którzy walczyli o zjednoczenie Włoch. Taki sam zestaw kolorów mają flagi państwowe: Meksyku, Bułgarii, Węgier, Iranu. Po raz pierwszy trójkolorowa flaga pojawiła się w 1795 roku w Bolonii podczas zamieszek studenckich. Oficjalnie flagą włoską została w 1796 roku dzięki Napoleonowi, który ją przyjął dla Legionu Lombardzkiego. Używano jej od 11 maja 1798 do 20 sierpnia 1802. Towarzyszyła wszystkim walkom o niepodległość, łącząc się z ideami jedności i niepodległości narodowej. W 1848 król Sardynii przywrócił ją i w centrum umieścił herb swej dynastii sabaudzkiej. Pod koniec II wojny światowej trójkolorowa flaga bez symboli była uznawana za flagę Włoskiej Republiki Socjalnej. W obecnym kształcie została zatwierdzona w konstytucji republiki 19 czerwca 1946.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org