Biała flaga jest uznawanym na całym świecie znakiem ochronnym rozejmu lub zawieszenia broni oraz negocjacji. Jest również używana do symbolizowania poddania się, ponieważ często to słabsza strona prosi o negocjacje.

Jest również wywieszana na statkach służących jako kartele. Biała flaga oznacza dla wszystkich, że zbliżający się negocjator jest nieuzbrojony, z zamiarem poddania się lub chęcią komunikacji. Osoby niosące lub machające białą flagą nie mogą być ostrzeliwane, ani nie wolno im otwierać ognia. Użycie flagi w celu poproszenia o negocjacje zostało uwzględnione w konwencjach haskich z 1899 i 1907 roku.

Pierwsze wzmianki o używaniu białych flag do poddawania się pochodzą z czasów wschodniej dynastii Han (25-220 r. n.e.). W Imperium Rzymskim historyk Korneliusz Tacyt wspomina o białej fladze kapitulacji w roku 109 n.e.. Wcześniej armie rzymskie poddawały się, trzymając tarcze nad głowami. Biała flaga była powszechnie używana w średniowieczu w Europie Zachodniej do wskazania zamiaru poddania się. Kolor biały był ogólnie używany do wskazania, że dana osoba jest zwolniona z walki; heroldowie nosili białe różdżki, jeńcy lub zakładnicy schwytani w bitwie przyczepiali kawałek białego papieru do kapelusza lub hełmu, a garnizony, które poddały się i otrzymały obietnicę bezpiecznego przejścia, nosiły białe pałki.

Więcej informacji: en.wikipedia.org