Gdzie odbyły się pierwsze zawody w pchnięciu kulą?

Pchnięcie kulą jest wliczone do dyscyplin olimpijskich od czasu pierwszej nowoczesnej olimpiady w 1896 r. w Rzymie. To sport, który wymaga zarówno techniki, jak i siły, a zmiany w stylu pchnięcia kulą doprowadziły do znacznego wzrostu siły rzucającego (kulomiota) i osiągniętych odległości. Pchnięcie kulą prawdopodobnie wywodzi się ze starożytnej celtyckiej tradycji „kładzenia kamienia”, która według szkockiego folkloru była używana przez wodzów klanu, aby pomóc im zidentyfikować najsilniejszych ludzi do celów bojowych i przywódczych. Najwcześniejsze udokumentowane dowody wspominanej tradycji można znaleźć w skryptach z XII wieku. Jednym z opisywanych w nich tradycyjnych t wydarzeń jest rzucanie kamieniami, które może być porównane do obecnego sportu – rzutu kulą. Oryginalna tradycja rzucania kamieniem przerodziła się w rzut kulą armatnią w XVIII wieku i termin „pchnięcie kulą” pochodzi właśnie z tego okresu. Pierwsza kula użyta w nowoczesnych igrzyskach olimpijskich w 1896 roku została wykonany z ołowiu, podczas gdy obecne kule są wykonane z gładkiego żelaza lub mosiądzu. Kula, wykorzystywana w dyscyplinach męskich waży 7,26 kg, a kula przeznaczona dla kobiet waży 4 kilogramy.