Lope de Vega – autor 2000 dramatów, z których zachowało się 500, w większości opartych na historii i legendach ludowych, gdzie tragizm splatał się z komizmem, a realizm z fantastyką. W sposób mistrzowski budował intrygę swoich utworów i portrety bohaterów. Odnowił zasady teatru w okresie, kiedy zapanował barok i dramaty sceniczne stały się popularniejszą dziedziną sztuki. Najważniejszy przedstawiciel literatury Złotego Wieku obok Calderóna, Cervantesa i La Cruz. Pochodził z ubogiej rodziny wywodzącej się z kantabryjskiej miejscowości górskiej Valle de Carriedo. Wiadomo, ze po krótkim pobycie w Valladolid, jego ojciec przeprowadził się do Madrytu w 1561 roku, prawdopodobnie zwabiony możliwościami, jakie oferowała nowa stolica i królewski dwór. Jednakże sam Lope de Vega utrzymywał, że jego ojciec przybył do Madrytu z powodu pewnej historii miłosnej, aczkolwiek przyszłej małżonce udało się go odzyskać. Dramaturg był zatem owocem pojednania zakochanej pary i zawdzięczał swój żywot uczuciu zazdrości, które tak często analizował w swoich dziełach dramatycznych.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org