Gdzie w XIX wieku pojawiły się pierwsze sejfy?

Badania naukowe dowodzą, że pierwowzór sejfu - skrzynie z zamkami były w użyciu już w starożytnym Egipcie. Do dzisiaj jednak nie zachował się żaden egzemplarz wcześniejszy niż z okresu średniowiecza. Najstarsze istniejące dzisiaj eksponaty zostały zbudowane z twardego drewna okutego w elementy z żelaza, najczęściej w kształcie płaskowników. Wyposażone w wymyślne zamki, dla dodatkowego bezpieczeństwa dziurkę od klucza ukrywano na przykład pod tajną klapką albo charakteryzowano jako część ozdoby.

Pierwsze sejfy były zaprojektowane w Anglii by chronić przed włamaniem, jednak nie oferowały ochrony przed ogniem. Konstrukcje sejfów ognioodpornych powstały na początku XIX wieku. Konstruktorzy szybko zrozumieli, że sejfy których ściany były wykonane z pojedynczej warstwy nigdy nie zabezpieczą w sposób właściwy zawartości przed działaniem ognia. Wprowadzono sejfy zbudowane z dwóch płaszczy, a przestrzeń pomiędzy nimi wypełniono materiałem izolacyjnym. Na przełomie XIX i XX wieku, gdy wzrost włamań wymusił na konstruktorach zastosowanie bardziej wyrafinowanych technik zabezpieczeń, stopniowo zaczęto wprowadzać do produkcji stal, której cena w tamtym okresie stała się przystępna.