Ozokeryt, dawniej: wosk ziemny – mieszanina stałych wielkocząsteczkowych węglowodorów, głównie n- i izoparafinowych. Nazwa została nadana przez E.F. Glockera w 1833 r.

Właściwości fizyczne:

- Barwa: żółta do czerwonobrunatnej

- Temperatura topnienia: 50-100 °C

- Nierozpuszczalny w wodzie, a rozpuszczalny w rozpuszczalnikach

węglowodorowych

Występowanie: nad Morzem Kaspijskim, w Ameryce Północnej, w Iraku. Największe na świecie skupienie ozokerytu występuje w okolicach Borysławia na Ukrainie.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org