Wielki Sfinks – monolityczny posąg sfinksa, znajdujący się na terenie kompleksu piramid w Gizie, w Egipcie. Rzeźba ma 72,85 m (początkowo 73,5 m) długości i wysokość 20 m, prawdopodobnie przedstawia wizerunek Chefrena. Niedawno pojawiły się jednak tezy, według których powstał za panowania Cheopsa.

Posąg wykonany został prawdopodobnie około 2550 r. p.n.e., z inicjatywy Chefrena. Rzeźba wykuta została w wapiennej skale, która prawdopodobnie ostała się po wykuciu bloków, które użyto do budowy Piramidy Cheopsa.

W czasach średniowiecza powstało wiele fantastycznych legend dotyczących Sfinksa. Jedna z nich opowiada o niezwykłej obietnicy, która została złożona przez Wielkiego Sfinksa we śnie pewnemu biednemu mieszkańcowi Fajum. Sfinks, nazwany przez Arabów „Panem Grozy”, obiecał owemu wieśniakowi znalezienie skarbu w swoim uchu. Wiedziony żądzą bogactwa, przybył do Gizy i rozpoczął poszukiwania w wystającej z piasku głowie olbrzyma. W tym czasie przyjechał strażnik na koniu i złapał poszukiwacza, który nie był legalnie zarejestrowany. Jednak usłyszawszy opowieść chłopa, wdrapał się po kamieniach i sam począł szukać. Chciwość strażnika została ukarana, bo w uchu nie było skarbu, lecz – norka kobry, która po chwili go ukąsiła. Nieszczęśnik spadł i zabił się, tymczasem wieśniak zabrał dla siebie jego zbroję i konia. Słowa Sfinksa więc się sprawdziły i chłop otrzymał obiecany skarb.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org