Województwo – jednostka podziału administracyjnego najwyższego stopnia w Polsce, od 1990 r. jednostka zasadniczego podziału terytorialnego administracji rządowej, od 1999 r. także jednostka samorządu terytorialnego.

Podział kraju na województwa ma swoje korzenie w okresie rozbicia dzielnicowego, stąd ich zróżnicowanie pod względem wielkości w czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Pierwsze województwa powstawały na przełomie XIV i XV w. Pierwotnie były to samodzielne zgromadzenia wojskowe na określonych terenach Polski, którymi zarządzali wyznaczani przez władcę wojewodowie (od: wodzić woje).

Status województwa reguluje w Polsce ustawa o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r.

1582–1634 – 34 (+ 1 księstwo, 1 biskupstwo, 1 ziemia)

1634–1660 – 35 (+ 1 księstwo, 1 biskupstwo, 1 ziemia)

1660–1717 – 33 (+ 1 księstwo, 1 biskupstwo, 1 ziemia)

1717–1768 – 33 (+ 1 księstwo, 1 biskupstwo)

(w Księstwie Warszawskim w miejsce województw wprowadzono departamenty)

1815–1837 (Królestwo Polskie) – 8

(w Królestwie Polskim w latach 1837–1915 w miejsce województw wprowadzono gubernie)

1922–1939 – 16 (w tym województwo śląskie posiadające autonomię, +1 miasto wydzielone)

1944–1945 – 10 (w tym województwo śląskie posiadające autonomię, +2 miasta wydzielone)

1945–1946 – 11 (+2 miasta wydzielone)

1946–1950 – 14 (+2 miasta wydzielone)

1950–1975 – 17 (+2 miasta wydzielone, od 1954 5 miast wydzielonych)

1975–1998 – 49

od 1 stycznia 1999 – 16

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org