Jukoła – suszona ryba przygotowywana do spożycia tradycyjną metodą Tunguzów, Jakutów, Kamczadalów, Aleutów i innych narodów zamieszkujących Syberię i Daleki Wschód.

Najczęściej wykorzystywali oni do tego celu liczne w dalekowschodnich rzekach ryby z gatunków łososiowatych (przez miejscową ludność nazywane "ketą"), których połów w okresie tarła przypadającego w czerwcu był bardzo łatwy, dzięki czemu bez trudu można było w krótkim czasie zebrać zapas wystarczający na wiele miesięcy. Złowione przez mężczyzn ryby wyrzucali on z łodzi na brzeg, gdzie kobiety zajmowały się przygotowaniem ich do suszenia: czyściły je i filetowały. Następnie tak przygotowane plastry filetów rozwieszały na długich żerdziach do suszenia na słońcu. Stosowana metoda była ekstensywna, wręcz rabunkowa: do suszenia wykorzystywane było tylko około 20% ryby, odrzucano m.in. głowę i kręgosłup wraz z wnętrznościami.

Tradycyjne metody rdzennych mieszkańców Dalekiego Wschodu przejęła i zaadaptowała napływowa ludność przybyła z Europy, wprowadzając jukołę do swojego jadłospisu.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org