Jaką monetę umieszczono w ustach zmarłej osoby w starożytnej Grecji jako zapłatę Charonowi?

Obol – drobna moneta, w starożytnej Grecji równa 1/6 drachmy. W Europie we wczesnośredniowiecznym mennictwie karolińskim równa 1/2 denara (półdenar), czyli 1/480 funta.

Starogrecka nazwa obolos – dosłownie "rożen, żelazny pręt" - nawiązywała do archaicznych płacideł w postaci żelaznych prętów (por. grzywny żelazne w gospodarce wczesnych Słowian). W starożytnej Grecji uznawano go za równowartość 1/6 drachmy (pochodna od drássomai – „garść”). Moneta wkładana zmarłym do ust jako zapłata Charonowi za przewiezienie przez Styks.

Obol istniał w polskim systemie denara od najwcześniejszych lat – mimo niewielu znalezisk numizmatycznych, ze źródeł pisanych wiadomo, że stosowano go jako jednostkę obrachunkową. Pojawienie się obola na obszarze Polski datowane jest na podstawie danych metrologicznych już na XI wiek (skarb ze Słuszkowa).