Potop – druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.

Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.

Jeden z epizodów powieści rozgrywa się w Częstochowie. Kmicic zostaje złapany i oddany w ręce Kuklinowskiego, który za obrazę chce go torturować i przypalać "żywym ogniem". Kmicic wisząc uwiązany dwukrotnie nazywa oprawcę " rakarzem".

Słowo pochodzi z języka niemieckiego "racker". Najbardziej znane wyrazy bliskoznaczne słowa rakarz to: bydlę, barbarzyńca, rzeźnik, arcyłotr, ciemiężyciel, kanibal, ciemięzca, despota, sadysta, oprawca, tyran, bestia w ludzkim ciele, herod, zamordysta, krzywdziciel, kawał drania, łotr, dręczyciel, nikczemnik, gnębiciel, potwór, degenerat, kat, zwyrodnialec, krwiożerca, okrutnik, bydlak, wampir, zbrodniarz.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org