Zemsta rōninów z Akō – wendeta, której w 1702 (1703) roku dokonało czterdziestu siedmiu bezpańskich samurajów (rōninów) na wysoko postawionym japońskim urzędniku – Yoshinace Kirze, sprawcy śmierci młodego pana na Akō – Naganoriego Asano. Za swój czyn rōninowie zostali skazani na seppuku w 1703 roku. W Japonii sprawa ta znana jest jako Incydent w Akō ery Genroku. Wydarzenie zostało spopularyzowane m.in. dzięki przedstawieniom teatru kabuki.

W 1701 roku Japonią rządził z Edo siogun Tsunayoshi Tokugawa. Cesarz przebywał w stolicy – Kioto. Raz w roku cesarz wysyłał do sioguna wizytatora, którego należało ugościć z należytym mu szacunkiem. W 1701 roku Tsunayoshi wyznaczył do tego dwóch książąt. Jednym z nich był Naganori Asano z hanu Akō, nieobeznany z dworską etykietą dyplomatyczną. Miał mu w tym pomóc mistrz ceremoniału Yoshinaka Kira, jednak złośliwie naraził Asano na kompromitację. Młody Naganori złamał zasadę niedobywania broni na dworze sioguna i drasnął mieczem Kirę. Za to został skazany na seppuku.

Po śmierci Asano jego majątek został skonfiskowany. Trzystu jego samurajów zostało rōninami. Jeden z nich, Kuranosuke Ōishi (właśc. Yoshio Ōishi), zaplanował zemstę. W tym celu bezpańscy samurajowie pozornie wiedli beztroski tryb życia, aby zmylić czujność Kiry. W ukryciu zaś Ōishi wraz z czterdziestoma sześcioma najwierniejszymi rōninami gromadził broń.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org