Ferrari 250 Testa Rossa zadebiutowało w 1957 roku, jako odpowiedź na zmiany w przepisach Międzynarodowej Komisji Sportowej, które ograniczyły pojemność prototypów do trzech litrów. Produkcja tego modelu trwała do 1961 roku.

Nazwa 250 Testa Rossa pochodzi od połączenia liczby wskazującej jednostkową pojemność (250 cm3 x 12 cylindrów = 3000 cm3) oraz charakterystycznego czerwonego koloru pokryw zaworów, a nie górnej części silnika.

Samochód waży zaledwie 800 kg i jest napędzany 3-litrowym silnikiem V12, połączonym z czterobiegową skrzynią biegów, pochodzącą z modeli drogowych 250, ale o znacznie większej mocy: około 300 KM, dzięki sześciu gaźnikom Weber z podwójnymi gardzielami i swobodnie przepływającemu układowi wydechowemu z końcówkami typu "megafon".

Silnik jest jednopaliwowy: każdy cylinder zasilany jest przez jedno ciało gaźnika. Dzięki nadwoziu typu barchetta, zaprojektowanemu i ręcznie wykonanemu z aluminium przez Sergio Scagliettiego, samochód mógł osiągać prędkość około 270 km/h.

Więcej informacji: it.wikipedia.org