Jak nazywano mieszkańców Wietnamu, którzy opuszczali kraj drogą wodną po 1975 roku?

Boat people – termin określający uchodźców lub osoby emigrujące z powodów ekonomicznych (ubóstwo), którzy starają się opuścić kraj zamieszkania drogą wodną, najczęściej przy pomocy wyeksploatowanych, prowizorycznych lub nawet własnoręcznie wykonanych jednostek pływających (niewielkich statków, łodzi, tratw itp.). Wybór drogi morskiej determinowany może być przez położenie geograficzne państwa opuszczanego i docelowego, mniejsze ryzyko wykrycia, zaznajomienie z morzem czy brak innej możliwości ucieczki itp.

Pierwotnie określenie to odnosiło się do mieszkańców Kambodży, Laosu, a zwłaszcza Wietnamu po zakończeniu wojny wietnamskiej, którzy prześladowani byli przez władze z powodów politycznych, ideologicznych lub etnicznych. Dodatkowym czynnikiem zachęcającym do emigracji była trudna sytuacja ekonomiczna. W 1979 wybuch wojny chińsko-wietnamskiej i represje wobec chińskich mniejszości narodowych w Wietnamie wywołał nową falę boat people. Również w sąsiedniej Kambodży działalność ludobójczego reżimu Czerwonych Khmerów wymuszała podejmowanie desperackich prób opuszczenia kraju.

Większość jednostek była nieprzystosowana do żeglugi na otwartym morzu, zazwyczaj była przeciążona, toteż ryzyko podróży było bardzo duże. Dochodziło do tego niebezpieczeństwo oszukania przez osoby organizujące przerzut, dostania się w ręce władz, zagubienia na morzu ze wszystkimi tego konsekwencjami, a zwłaszcza ataku piratów, którymi stali się „przekwalifikowani” tajscy rybacy.