Jak została odkryta sacharyna?

Próby zastąpienia cukru innymi substancjami słodzącymi podejmowane są z powodów zdrowotnych i dietetycznych, a także ze względów ekonomicznych. To właśnie konieczność zastąpienia drogiego cukru tańszym słodzikiem sprawiła, że w czasach pierwszej i drugiej wojny światowej ogromną popularność zdobyła sacharyna. To substancja, która wciąż jest wykorzystywana w przemyśle spożywczym, dlatego warto zwrócić uwagę na jej pochodzenie i bezpieczeństwo.

Sacharyna została wynaleziona w 1878 roku przez Constantina Fahlberga, prowadzącego badania w laboratorium Iry Remsena na Uniwerystecie Hopkinsa w Stanach Zjednoczonych. Według nieoficjalnym informacji Fahlberg odkrył nową substancję słodzącą przypadkowo. Sześć lat później naukowiec opatentował produkcję sacharyny i otworzył fabrykę w Niemczech.

To substancja 400-500 razy słodsza od cukru. Wprawdzie po jej spożyciu w ustach odczuwalny jest gorzki smak, jednak problem ten znika po połączeniu sacharyny z innymi substancjami, takimi jak glukoza albo cyklaminian. Aktualnie sacharyna stosowana jest w produkcji między innymi napojów, deserów i gum do żucia. W obecnych czasach szczególne znaczenie ma fakt, że sacharyna nie zawiera kalorii, tak więc jest produktem dietetycznym i doskonałą alternatywą dla cukru w przypadku osób, które starają się zachować szczupłą sylwetkę. To właśnie ta cecha spowodowała, że sacharyna nie utraciła popularności w czasach powojennych, gdy dostęp do cukru stał się znacznie prostszy.