Tornado (z hiszp. tornar – kręcić się) – gwałtownie wirująca kolumna powietrza będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa. Tornada osiągają różne rozmiary. Zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu

Manitoba F5 tornado

Tornada zaobserwowano na każdym kontynencie oprócz Antarktydy, jednak najwięcej tornad rocznie notuje się w Stanach Zjednoczonych. Większość tornad ma siłę wiatru nie większą niż 180 km/h, szerokość leja do 75 metrów i pozostaje w kontakcie z ziemią na tyle długo, by przemierzyć po jej powierzchni kilka kilometrów. Niektóre osiągają prędkość wiatru ponad 500 km/h, szerokość leja 1,5 km i przemierzają do 100 km. Siłę tornad mierzy się w skali Fujity. Większość najbardziej niszczycielskich tornad formuje się w chmurach burzowych zwanych superkomórkami. W Polsce zjawisko takie określa się mianem „trąba powietrzna” (patrz np. trąby powietrzne w Polsce). Najsilniejsze dotychczas tornada wystąpiły: 20 maja 2013 w miastach Moore i Oklahoma City, oraz 31 maja 2013 w El Reno.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org