Wśród najczęściej używanych przypraw o indyjskim rodowodzie wyróżnić można asafetydę, kolendrę, kozieradkę oraz szeroką gamę produktów korzennych, takich jak: cynamon, gałka muszkatołowa, imbir, kurkuma, kardamon i szafran. Dzięki intensywnemu wykorzystaniu przypraw proste na ogół dania z ryżu, soczewicy, grochu lub fasoli uzyskują zaskakujące smaki, które łatwo jest jednak zaburzyć poprzez niewłaściwą proporcję składników. Szacuje się, że około 75% wszystkich przypraw na świecie pochodzi z Indii.

Chiński podróżnik i mnich Xuanzang, który gościł na dworze Harszy – króla Kunjakubdży (606–647 n.e.), opisał północną część Indii. Przekaz ten zachował się do naszych czasów, dając nam m.in. obraz zwyczajów na dworze króla. Z opracowania tego wynika, że dania mięsne i potrawy z warzyw smażono w oleju oraz przyprawiano mieszankami przypraw korzennych zwanymi masala. W skład masali wchodziły chilli, kardamon, goździki, kmin rzymski i sól. Dla zaostrzenia apetytu i wywołania pragnienia podawano biesiadnikom bazylię i świeży imbir. Spożywanie czosnku i cebuli na dworze królewskim, a także w mieście było zabronione. Można je było spożywać tylko poza miastem. Powodem tych zakazów była zapewne przykra woń tych warzyw przytłumiająca wonne i delikatne zapachy innych, cennych przypraw korzennych.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org