Gajusz Juliusz Cezar (12 lipca 100 p.n.e. - 15 marca 44 p.n.e.) był rzymskim generałem i mężem stanu. Cezar, członek Pierwszego Triumwiratu, dowodził rzymskimi wojskami w wojnach galijskich, zanim pokonał swojego politycznego rywala Pompejusza w wojnie domowej, a następnie został dyktatorem od 49 r. p.n.e. do zamachu w 44 r. p.n.e.. Odegrał kluczową rolę w wydarzeniach, które doprowadziły do upadku Republiki Rzymskiej i powstania Imperium Rzymskiego.

W 60 r. p.n.e. Cezar, Krassus i Pompejusz utworzyli Pierwszy Triumwirat, nieformalny sojusz polityczny, który zdominował rzymską politykę na kilka lat. Ich próbom zdobycia władzy jako Populares sprzeciwiali się Optymaci w rzymskim Senacie, w tym Katon Młodszy z częstym wsparciem Cycerona. Cezar stał się jednym z najpotężniejszych polityków w Republice Rzymskiej dzięki serii zwycięstw militarnych w wojnach galijskich, zakończonych do 51 r. p.n.e., które znacznie rozszerzyły terytorium Rzymu.

W 49 r. p.n.e. Cezar otwarcie sprzeciwił się władzy Senatu, przekraczając Rubikon i maszerując w kierunku Rzymu na czele armii. Rozpoczęło to wojnę domową Cezara, którą wygrał, pozostawiając go w pozycji niemal niekwestionowanej władzy i wpływów w 45 r. p.n.e.

Więcej informacji: en.wikipedia.org