Józef z Egiptu – postać biblijna występująca w Księdze Rodzaju Starego Testamentu. Jeden z dwunastu synów patriarchy Jakuba, zarządca dóbr w starożytnym Egipcie.

Pojmanie i sprzedanie do niewoli:

Gdy starsi synowie Jakuba paśli stada w Sychem, ojciec posłał Józefa, aby ten sprawdził czy wszystko jest w porządku. Młodzieniec podążał śladem swoich braci i dotarł aż do Dotain.

Ci spostrzegli go już z daleka i naradzając się między sobą postanowili go zabić, wrzucić do pobliskiej studni i skłamać ojcu, że zabiło go dzikie zwierzę. Jeden z braci, Ruben postanowił ocalić Józefa od śmierci i zdołał namówić rodzeństwo by nie doprowadzali do rozlewu krwi. Gdy Józef przybył do braci, ci pobili go, zdarli z niego szatę od ojca i związanego wrzucili do studni. Gdy przejeżdżała koło nich karawana kupców izmaelskich wędrujących do Egiptu, postanowili sprzedać brata w niewolę za dwadzieścia sztuk srebra.

Więcej informacji: zyciorysy.pl