Jakie imię nosiła żona Michała Wołodyjowskiego w powieści Henryka Sienkiewicza?

Basia Wołodyjowska, wł. Barbara Wołodyjowska z d. Jeziorkowska herbu Rawicz – jedna z kluczowych postaci w powieści Pan Wołodyjowski Henryka Sienkiewicza.

Ma około 20 lat. Jest drobna, ma płowe włosy, błyszczące oczy i różowe policzki. Wszędzie jej pełno, jest energiczna. Lubi władać bronią. Często przytrafiają jej się różne „konfuzje”. Jest ulubienicą pana Zagłoby. W 1668 roku przybyła wraz z panią Makowiecką i Krystyną Drohojowską (Krzysią) na sejm konwokacyjny do Warszawy. Tam pan Zagłoba dość nieudolnie próbował ją zeswatać z Michałem Wołodyjowskim (ten wówczas kochał się w Krzysi). Ostatecznie jednak „hajduczek” sama wyznała miłość „Małemu Rycerzowi”.

W 1672 roku wraz z mężem udała się do Chreptiowa, gdzie Wołodyjowski został mianowany komendantem. Był to dla niej niezapomniany czas. Wraz z mężem ucztowała otaczana szacunkiem przez oficerów i żołnierzy Wołodyjowskiego, którzy ją pokochali. Próbowała zeswatać Ewę Nowowiejską z Azją Tuhaj-bejowiczem (synem Tuhaj-beja). On udawał zainteresowanie Ewą, ale tak naprawdę pragnął tylko Basi i nosił się z zamiarem jej porwania.